Reviews

Various artists - Tape a break

Panoramisch klankschap op de cd 'Tape a break'

“Tape a Break”: Compilatie uitgebracht door het AVE festival.
Met bijdragen van ondermeer:
Krybdyr, Edward Ka-Spel, Shlomo Arzti Orchestra en Lab Rat.


De eerste cd onder de paraplu van het AVE festival is nog voor beluistering in meerdere opzichten een lovenswaardig initiatief. Het is een produkt dat de drempel van het festival kan verlagen. bovendien is het een tijdsdocument dat in kaart brengt welke wegen een deel van de internationale voorhoede van geluidskunstenaars anno 1993 inslaat.

De muzikale route van ‘tape a break’ die bestaat uit elf composities, voert de luisteraar door een panoramisch klankschap. Het openingsnummer, een fragment uit ‘undercurrentI/II’ van het japanse Aube , is gebaseerd op het geluid van water. Het rustige begin loopt geleidelijk over in heftiger uitspattingen, waardoor de suggestie van eb en vloed gewekt wordt.

'At V’ani' van het IsraelischeShlomo Arzti Orchestra is een hilarisch pandemonium. Na 3 1/4 maar oer-rock ‘n’ roll duikt plots eenleger verknipe cor stein adepten op, die schuimbekkend achter de orgeltoetsen hun zegje doen. Ook de drummers zitten zwaar aan de medicijnen of ze zijn er net -ten onrechte- vanaf. Het effect is dat de luisteraar zich in een sneltrein waant die land 1001 muziekspuwende kermisattracties rijdt.

Lab Rat uit de Verenigde Staten presenteert met 'Experimental Transference Bisection' een voorbeeld van grotestads new age, waarin het voorbij razende verkeer fungeert als hartslag. In de berm zitten electronische krekels en ratelslangen.

Bij Mike Hovancsek komt de gecultiveerde natuur nadrukkelijker aan bod. In zijn 'Global Village Suite: Imaginary Swampland' kakelt, knort en kirt de aanwezige moerasfauna er lustig op los.

The colour Xhine van Edward Ka-Spel frontman van de Legendary Pink Dots, is een kleurrijk audio-gedicht. Het stuk bevateen prachtige mystieke passage waarin de melancholieke klanken van een ‘prepared piano’ lijken op te doemen. Ook het Arnhemse Krybdyr zorgt voor een meditatief moment. de onderlaag wordt gevormd door een ‘mantra’ bestaande uit 2 lage tonen (as en bes) die in sterkte en in frekwentie licht verschuiven. Daarboven klinken een laagje percussieen een klaaglijke fluit die vanaf de bergtop lokkend roept.

Bij Runzelstirn & Gurgelstock gaat het er wat gewelddadiger aan toe, zij het met een vette knipoog. Het Zwitserse duo 'Scherzo Erbrechenspiel' geeft een lachwekkend commentaar op de robbetjes die mensen met elkaar, en met hun eten uitvechten: zwepen boksgeluiden en kokhalzen.

Als luchtige uitsmijter krijgt de luisteraar ‘het zou wel’ voorgeschoteld, een telefonische schelskanonnade van Andrew Mckenzie. De historische achtergrond van dit verbale kunststukje is het vermelden waard. Twee jaar geleden bevond de engelsman zich aan de vooravond van zijnAVE-concert stomdronken in eenArnhemse telefooncel, op zoek naar een slaapplaats. McKenzie spuwt zijn gal op de organisatie en die monoloog is geregistreerd door de automatische beantwoorder van het festival.: ‘Hope you rott in hell. Dáág.’. De chaotische taferelen van een grootschalig evenement als AVE blijken zo ook nog eens produktief te werken.

----